Tu es là? Deze vraag - 'ben je daar?' - staat sinds vannacht op de sterrenwacht in Burgum. Het is de eerste van honderd teksten die de komende tijd op verrassende plekken in Fryslân gepresenteerd zullen worden.
Vanavond, in de nacht van 16 op 17 mei, verschijnt de eerste tekst van het 100-dagenproject ‘Klein geluk | 'Klein geluk' uit Leeuwarden UNESCO City of Literature. Het betreft de tekst ‘Tu es là?’, afkomstig uit het korte verhaal ‘L’infini’ (Het Oneindige) van de Frans-Koreaanse schrijfster Elisa Shua Dusapin.
Kunstenaar Machiel Braaksma ontwierp de letters en plaatste ze bij het Observeum in Burgum. In de nacht van 16 op 17 mei werd de tekst onthuld bij de sterrenwacht, waarmee het project officieel van start ging. Leeuwarden City of Literature brengt 100 dagen lang een literaire tekst onder de aandacht in Friesland, als onderdeel van Arcadia. Het kan een fragment zijn of een compleet verhaal. De volledige tekst is op de dag van publicatie vanaf 12.00 uur te lezen op kleingeluk.frl. Op de website staan nu de 100 auteurs vermeld die aan het project meedoen, waarbij het vooral om verrassing gaat. Er zijn 40 schrijvers uit Friesland, 33 uit de rest van Nederland, 9 uit Vlaanderen, 12 uit andere literaire steden en 6 internationale schrijvers
Klein geluk
Van 17 mei tot en met 24 augustus 2025 wil Leeuwarden UNESCO City of Literature je verrassen met Klein geluk: literaire lichtpuntjes die overal in Fryslân opduiken. Van korte teksten in het wild tot de verschijning van complete verhalen.
Meer informatie over het project vind je op de bijbehorende website. Daar kun je je ook inschrijven voor een nieuwsbrief, met elke dag één van de verhalen of gedichten. En met hints over waar de volgende tekst zal verschijnen.
Het oneindige - Door Elisa Shua Dusapin
Hij slaapt. Ze kijkt naar hem. Ze observeert de hals, de dunne, uitgedroogde huid, ziet de ader kloppen, voelt de adem
ontsnappen uit de halfopen mond. Dat grote naakte lichaam, dat heengaat. Ze denkt dat hij al afwezig is, in een droom, of misschien verder, in de herinnering aan een droom. Ze legt haar hoofd op
de borst. Met gesloten ogen zoekt hij haar hand. De lakens rimpelen. Ben je daar? fluistert ze. Hij richt zich half op. Nu is zij het die haar ogen dichtdoet. Hij prevelt: kijk – hij wijst op de
afstand die hen scheidt – het is een soort getal, je kunt hem door twee delen. En nog een keer door twee. En dan nog een keer door twee. Zo kun je hem kleiner maken, tot in het oneindige. En
terwijl hij haar omklemt zegt hij nog: we hebben het oneindige tussen ons.
Kunstenaar verschijningsvorm: Machiel Braaksma. Vertaler: Martin de Haan
Tu es là? Deze tekst vind je bij het Observeum. Menno van Coehoornweg 9, 9251 LV Burgum
Reactie schrijven